Monteverde, La Fortuna en nog een kaasje

Hola familie, vrienden en collega's,

Ons laatste verhaal eindigde in San Juan del Sur. We hebben het daar erg leuk gehad want Nicaragua is ook een geweldig land. Voor onze begrippen ga je wel zo'n beetje 50 jaar terug in de tijd. Er zijn natuurlijk ook moderne ontwikkelingen, maar de "gewone" mens heeft het niet breed en niet alles is zo maar te koop. Als toerist merk je daar niet zoveel van omdat men het jou naar de zin wil maken. Op een gegeven moment ben je er ook aan gewend dat je zomaar niet alles wat op de menukaart staat kunt bestellen. Soms is het er gewoon even niet en is er die dag een bepaalde vis niet gevangen of is het niet de tijd van het jaar voor een bepaalde soort groente of fruit. Je beseft dan weer dat je in NL op elk moment kunt kopen waar je zin in hebt en of dat goed is? Nicaragua staat op de 2e plaats van de arme landen in Latijns Amerika, we hebben dan ook weer het nodige aan kleding en hotelzeepjes achtergelaten. Deze keer voor een wees- c.q. vondelingenhuis in Rivas, zij wassen de kleding en verkopen die dan in een van de vele Ropa Americana-winkels (tweedehandskleding). Van de opbrengst wordt eten en zeep gekocht.

Donderdag 11 mei zijn we weer richting Costa Rica vertrokken. 6.00 uur met een busje  naar de grens en doordat we daar al om 7.30 uur aankwamen verliep dat allemaal supersnel. Eerst betalen en een stempel om Nicaragua uit te mogen, dan een stukje van 200 meter lopen door niemandsland en de stempel halen om Costa Rica weer in te mogen. Aan de Costa Ricaanse kant staat volgens afspraak alweer een busje klaar dat ons naar Liberia brengt en daar staan diverse busjes en taxi's die je naar alle bekende toeristenplaatsen in het land kunnen brengen.

Wij zijn de enige twee die naar Monteverde willen en hebben een privechaffeur en een hele luxe auto. De rit naar Santa Elena/Monteverde is, met name het laatste stuk, een rit over een hele slechte weg door de bergen. Monteverde is nevelwoud en je kunt daar zomaar meemaken dat je binnen 10 minuten in de wolken en nevel zit. Halverwege de rit gebeurde dat dan ook en was er van het prachtige uitzicht niet veel meer te zien en toen we bij ons hotel afgeleverd werden begon het ook te regenen. Jammer, want het hotel lag in de jungle en toch ook dicht bij het centrum van Santa Elena. Prachtige houten huisjes op palen met een veranda en uitzicht op de jungle. Drie dagen zijn we in Monteverde gebleven en hebben daar genoten van de prachtige natuur, over de loopbruggen door het nevelwoud gewandeld en het Serpentario bezocht. Wel steeds gewapend met poncho en paraplu want voor je het weet wordt je overvallen door een flinke bui.

Zondag 14 mei gaan we met de jeep-boot-jeep naar La Fortuna. Eerst ruim een uur rijden naar het Lago Arenal. De zon schijnt dus een stukje van het uitzicht dat we op de heenweg gemist hebben kunnen we nu bewonderen. Vervolgens 45 minuten met een boot over het meer naar de overkant en daar staat dan weer vervoer klaar dat ons in een uur naar het hotel in La Fortuna brengt. Daar laten we ons afzetten bij hotel Monte Real in de hoop dat er een kamer vrij is. Het is laagseizoen, dus geen probleem er is in een kamer voor ons met uitzicht op de vulkaan Arenal. Drie jaar geleden waren we hier ook en ze hebben niet stilgezeten, het hotel is prachtig gemoderniseerd zelfs een blok met kamers bijgebouwd en er is tegenwoordig een kikkertuin. Prachtig aangelegd en een feestje om 's avonds rond te lopen.

Ook in La Fortuna merk je dat de regentijd begonnen is. 's Morgens stralend weer en dan in de loop van de middag flinke tropische regenbuien. Op tijd uit bed dus en de excursies en wandelingen in de ochtend doen. We hebben hier een excursie geboekt naar Cano Negro. Met de boot over de Rio Frio en daar hebben we ongelooflijk veel prachtige dieren gezien. Kaaimannen, schildpadden, leguanen, basilisken, 4 verschillende soorten ijsvogels, allerlei reigers, 3 apensoorten, luiaards, vleermuizen en noem maar op. Een geweldige ervaring en natuurlijk heel veel gefilmd en foto's gemaakt. De laatste dag in La Fortuna zijn we ook daar naar de hangbruggen gegaan. Zo'n 3 km over 9 bruggen waarbij je in de toppen van de bomen kijkt. Ook dit was weer een ervaring die we niet hadden willen missen, temeer omdat Johan hier een hagedis gezien heeft (voor de kenners een Dactyloa) waar we elke keer in Costa Rica naar op zoek zijn en in al die jaren slechts 2 keer in het wild gezien hebben. Het beestje leeft in de toppen van de bomen, dus ja, hier hadden we dus de kans en zien zomaar een mannetje en een vrouwtje op dezelfde boom. Met de prachtige bomen, planten, vogels, apen en slang kon ook deze dag dus niet meer stuk.  

Afgelopen donderdag zijn we weer voor een paar dagen in La Guacima aangekomen, hebben onze kleding weer gewassen en opgefrist, zaterdag nog een keer kaas gemaakt en 's avonds naar de European School in Heredia waar we uitgenodigd zijn om de "graduacion" ofwel de diplomauitreiking van Alberto mee te maken. Leuk om mee te maken en vereerd dat we uitgenodigd zijn.

De geslaagden zien er allemaal prachtig uit, de meisjes in galajurken en de jongens strak in het pak. De sportzaal is omgetoverd tot een prachtige feestzaal en voor elke geslaagde en zijn of haar genodigden is een eigen prachtig gedekte tafel. Het thema is Italie en de studenten hebben een Italiaans voor-,  hoofd-, of nagerecht klaargemaakt voor het buffet. Wijn is door de school geregeld en de bediening is door de 3e jaars studenten. Tussendoor wat toespraken in Spaans, maar vanwege het karakter van de school ook veel in het Engels. Tot slot de diplomauitreiking en daarna gaan wij naar huis en is er nog ergens een afterparty voor de jeugd. Er vindt een ware metamorfose plaats, galajurken, hoge hakken, strakke pakken worden bij de ouders ingeleverd en geruild voor jeans, t-shirts, gemakkelijke rokjes en jurkjes en de feestgangers gedragen zich op de een of andere manier weer anders.

Vandaag met de familie van Liz gaan lunchen en uiteraard daarna nog even koffiedrinken. Daarbij het komijnenkaasje van 5 weken geleden aangesneden en geproefd. Johan was niet helemaal tevreden en gaf zichzelf een 3, maar van de familie kreeg hij een 9 en hetzelfde cijfer kreeg Henny voor de vanillevla die ze gisteren van de resterende melk gemaakt heeft. 

Morgen vertrekken we voor het laatste stukje van onze reis naar het zuidwesten. Om te beginnen naar Manuel Antonio voor 3 dagen en daarna zien we wel weer. Nog geen vast plan maar we gaan de laatste 3 weken zeker nog goed besteden.

Saludos, groeten,

Johan en Henny