Manuel Antonio, Dominical, Uvita en weer naar huis

8 juni 2017 - Guácima, Costa Rica

Hola juntos,

Het laatste stukje van onze reis hebben we doorgebracht in het zuidwesten van Costa Rica, de weersvoorspellingen vooraf waren niet zo geweldig, maar achteraf kunnen we zeggen dat het ons erg meegevallen is. Alles wat we graag wilden doen hebben we dan ook gedaan en met een paraplu of poncho bij de hand ben je op alles voorbereid. 

We zijn nooit eerder in de maand mei en juni in Costa Rica geweest en we hebben kunnen constateren dat alles veel groener is, de jonge dieren geboren zijn en ook dat het heel hard kan regenen. Voor ons de eerste keer deze tijd van het jaar, maar voor veel Costa Ricanen ook bijzonder want er is sinds 1880 niet meer zoveel regen gevallen in de maand mei en juni. Op sommige plekken zijn de rivieren buiten de oevers getreden en hebben dorpen en steden wateroverlast gehad. Wij hebben daar gelukkig, buiten de beelden op tv, weinig van meegekregen.

Maandag 22 mei eerst dus naar Manuel Antonio en daar zijn we 3 nachten gebleven. Niet zo heel veel veranderd daar, nog steeds heel toeristisch, dezelfde hotels, restaurants, winkels en souvenirkraampjes. Wel valt ons op dat er steeds minder Costa Ricanen de hotels leiden en de Chinezen/Koreanen het overnemen. Helaas gaat dit ten koste van de natuur en de gezelligheid,  bomen en planten worden geruimd om parkeerplaatsen te maken of een beter uitzicht op de weg te hebben, tuinen niet meer bijgehouden en weinig sfeer in de hotels. Jammer, maar gelukkig zijn het Nationaal Park en het strand nog steeds heel mooi en daar gingen we per slot van rekening voor.

Dinsdag al vroeg op pad en het park in want we willen een paar senderos lopen, de paden zijn allemaal prachtig opgeknapt, zo hier en daar houten vlonders en trappen gemaakt. Zoals altijd zien we onderweg veel apen, neusberen, zwarte leguanen, agouties en voor Johan als absolute topper een helmleguaan. In al die jaren dat we in Costa Rica komen hebben we hem 2 keer eerder gezien en nu dus weer. Helemaal blij en prachtige film en foto's gemaakt die dag. Woensdag nog een lange strandwandeling maken en 's middags natuurlijk in het sportcafe naar de wedstrijd Ajax-Manchester kijken.

Donderdag 25 mei naar Dominical, gezellig en rustig surfersdorp waar de leguanen je voor de voeten lopen. De eerste 2 dagen hebben we in het centrum van het stadje gelogeerd in een niet zo geweldig hotel, we hoeven geen echte luxe, maar dit was wat ons betreft onder het minimum. Maar omdat het strand en de omgeving van Dominical ons wel erg bevalt zijn we op zoek gegaan naar een ander hotel waar we uiteindelijk nog 5 dagen gebleven zijn. Eentje waar we een grote slaapkamer, mooie badkamer en een patio met heerlijke stoelen tot onze beschikking hebben en dat allemaal ook nog eens in een tropische tuin met een zwembad, een wandelroute op eigen terrein en een geweldig restaurant, de leguanen en allerlei vogels voor je neus. Kortom alles bij de hand om te genieten ook als het 's middags even flink regent en toch op 10 minuten loopafstand van het centrum.

Met een klein beetje pijn in ons hart laten we 1 juni Villas Rio Mar in Dominical achter ons en gaan met de bus een kilometer of 20 verderop naar Bahia Uvita, totaal andere wereld, zo op het einde van de reis willen daar toch ook nog wel even naar Nationaal Park Marino Ballena en we moeten zeggen een geweldige afsluiter van onze reis. Een simpele maar met alles erop en eraan cabina bij de gastvrije Mariela en Marcos van Cabinas Bahia Uvita. Veel lange wandelingen gemaakt hier en natuurlijk een bezoek aan het Nationaal Park waar je bij eb een stuk strand kunt lopen in de vorm van een walvisstaart. Het hoog- en laagtij was op dit moment echter dusdanig dat de openingstijden van het park (7.00 - 16.00 uur) niet zo gunstig waren en hebben we maar een klein stukje de staart op kunnen lopen. Daar staat wel tegenover dat we ook hier weer genoten hebben van de leguanen en de verschillende vogels met als klap op de vuurpijl, de Lapa Roja, ofwel de rode ara. Waren we 5 jaar geleden al blij dat we hier 1 paartje in het wild zagen, dit jaar zagen we elke middag zo rond een uur of vier wel 20 paren overvliegen en landen in de amandelbomen waar ze zich tegoed deden aan de rijpe vruchten. Geweldig!

Uiteindelijk zijn we ook in Bahia Uvita 5 nachten gebleven en dinsdagochtend met de rechtstreekse bus in 4 uur naar San Jose gereden. Een hele verbetering t.o.v. een aantal jaren geleden toen je nog zo'n 7 tot 8 uur over deze route deed. In San Jose zijn we 1 nacht gebleven om nog wat inkopen te doen en een beetje afscheid te nemen van de stad en te logeren bij hotel Aranjuez in het koloniale deel van de stad. 

Gisterochtend met de bus naar onze "thuisbasis" in La Guacima waar de gevoelens van Liz en Bertus op dit moment een beetje triest zijn. Hun oudste zoon Alberto is dinsdagavond naar Nederland vertrokken om te gaan studeren in Groningen en zich daar dus de komende jaren te vestigen. Vooral Liz heeft het er erg moeilijk mee en heeft de tranen hoog zitten. Beetje hoofd/hartgevoel, heel begrijpelijk allemaal. Vanmorgen was er telefonisch contact, Alberto heeft het al prima naar zijn zin en alles gaat gelukkig goed in NL.

Ondertussen zijn wij druk met de voorbereidingen van ons vertrek morgenavond en kunnen terugkijken op een geweldige tijd van 3 maanden in Costa Rica, Panama en Nicaragua. We zullen veel gaan missen: het reizen, de prachtige natuur, het wandelen, de rust, de leuke ontmoetingen onderweg, de gastvrijheid, de goede wensen als "que vaya bien, Pura Vida, que Dios quiere, bendiciones etc. ", het vers tropisch fruit, de sapjes, de gerechten zoals gallo pinto, casado, chifrio, ceviche, frijoles , arroz con pollo en camerones en noem maar op.

Ondertussen verheugen we ons ook wel weer op het terugzien van de kinderen, kleinkinderen, familie, vrienden, buren. Bruin brood met kaas, lekkere vleeswaren, melk, keus aan verse groenten en hebben via Whatsapp alweer een afspraak gemaakt met de kapper want dat is hard nodig haha. Maar eerst vanavond nog de kaas keuren die we de eerste week gemaakt hebben en kijken naar de voetbalwedstrijd Costa Rica-Panama voor evt. plaatsing voor het WK in Rusland volgend jaar.

Morgenavond 18.20 uur Costa Ricaanse tijd (2.20 uur NL) vliegen we eerst naar Zurich en daar stappen we over op de vlucht naar Amsterdam waar we zaterdagavond om 19.15 uur landen. We hebben het afgelopen half jaar veel gereisd, veel gezien en genoten van het leven als pensionado. Dank jullie wel voor het lezen, meeleven en reageren op onze reisverslagen en tot ziens in NL.

Pura Vida

Johan en Henny

Foto’s

6 Reacties

  1. Jan en Bea Brands:
    9 juni 2017
    jullie kunnen terug kijken op een geweldig goed jaar met veel plezier dat is toch fantastisch we wensen jullie een goede terugreis en gauw tot ziens Groetjes Jan en Bea
  2. Corry:
    9 juni 2017
    ha samen ...dat zal wel met een lach en een traan zijn.. afscheid nemen...wat een onvoorstelbare reis is dit voor jullie geweest.maar dit pakt jullie niemand meer af...wat hebben we genoten van de mooi verslagen die je hebt gemaakt samen met Johan....maar naar huis naar de kleintjes en de grote mensen ook wel weer prachtig ...en de Nederlandse hectische tijd... en gezeur geklaag...maar ja jullie doen daar gelukkig. niet aan mee .....dus een super goede vlucht en weer zien jullie gauw in Empel dikke xx
  3. Gerard van Hooren:
    9 juni 2017
    Het was weer een prachtig verhaal.
    Het zal weer wennen zijn met de heggemussen in Empel
    Maar wat ons moeder ( Oma ) altijd zei:" dat kunnen ze je nooit meer afpakken ".
    Het heeft jullie volgens ons dubbel gebracht van wat je verwacht had!
    Dus geef het maar een plaatsje.
    En thuis is het toch ook prima.
    Een ontspannen terugreis en een veilige landing!
    Tot in Brabant
  4. Jose van den Eng:
    9 juni 2017
    Hey familieWat een mooi verhaal weer om te lezen. Ik zal deze reisstory gaan missen. Maar ben weer superblij jullie in levende lijven te zien. Liefs en tot snel je zus en zwagertjeXx
  5. Ria Maas:
    9 juni 2017
    Henny en Johan wat hebben jullie weer veel gezien, daar hebben velen jaren voor nodig en jullie doen dat in een half jaar.Afscheid nemen is nooit leuk, maar als je de kleinkinderen weer ziet is dat ook iets moois. Bedankt voor de mooie verhalen ik heb ze met heel veel plezier gelezen. Je kunt een goede schrijfster worden als het niets doen je niet meer bevalt. We wensen jullie een goede reis terug en tot ziens in Nederland. xx
  6. Tonny en Pieter:
    9 juni 2017
    Wij zullen jullie reisverhalen missen. Maar er zullen er in de toekomst nog wel meer volgen.
    Goede vlucht naar huis en groeten van ons.